سلام.... منتخب شدن وبلاگتون را تبريك مي گم!.... ياد مرگ چقدر خوبه چون باعث مي شه آدما با هم مهربون باش.... آدم ميره كفن مي خره.... محل دقنش را انتخاب مي كنه.... ولي يه نكته اي اينكه اگه اميد داشته باشي كه شهيد مي شي نه كفن مي خري و نه جاتو انتخاب مي كني.... بالاخره هر جا شد ميريم .. زير تانك مانك ... تو حياط دانشگاه ... تو سرويس مدرسه ... سر كلاس... صف نانوايي... همه جا ميشه شهيد بشي... فقط يك شرط كوچيك داره همه اين كارها از ته ته ته دلت برا خدا كار كنه... حالا مي خواد تو ميدان جنگ باشه يا ميدان درس ... مهم اينكه شهيد بشي... وقتي كه تو آمدي به دنيا اي دوست جمعي به تو خندان و تو بودي گريان.... كاري بكن اي دوست كه وقت رفنن جمعي به تو گريان و تو باشي خندان....