ای‏دی به نام ابهام

86/6/19:: 3:34 عصر مظاهر دیدگاه

پیش از سخن: از سال 2000 اینترنت تو خونه ماس. اون وقت نه فیلتری بود! نه وبلاگ‌و سایت درست و حسابی فارسی، برای همین تا سال 2005 خیلی روی نت نیامدم. دو ساله که با وبلاگ آشنا شدم، و به موازات، مسنجر یاهوم را زنده کردم. تو دنیای اینترنت ایران، یاهو مسنجر یکی از ارکان استفاده از نته. رشد سریع مسنجر باعث شده که وسیله ارتباطی مناسبی ایجاد شه، برای تبادل افکار، اخبار و حتی گفتگوهای خانوادگی و مشورتی.

افرادی که تو ادد لیست ما هستن، فقط ای‌دی هستن. یه نام کاربری که رایگان و 5 دقیقه‌ای تو یاهو ساخته شده. پس این ای‌دی خیلی اعتبار و سندیت نداره. دختر یا پسر بودنش را نمی‌شه از روی ای‌دی و پروفایل متوجه شد. اینکه مال کدوم شهر هستی. اینکه کدوم دانشگاه، چه رشته‌ای می‌خونی را نمی‌شه فهمید. چون طرف ما هیچ کسه. یه ای‌دی که ارزشش فقط 5 دقیقه‌س.
بعضی‌ها چه توقعی دارند که من اسم واقعیم، دانشگام، سنم و حتی اطلاعات شخصیم را به‌شون بگم. می‌گه من فلانی هستم، تو کی هستی؟ پیش خودم می‌گم، اخه بنده خدا تو پیش من یه ای‌دی بیشتر نیستی، چه طور به تو اعتماد کنم؟ این اطلاعاتی هم که دادی، کی گفته که درسته؟ تا به حال بیش از 10 مورد داشتم که خودشون را الکی دختر و یا برعکس پسر معرفی کرده‌اند. اوکی؟ درک می‌کنید چی می‌گم؟
چند وقت پیش یکی خودش را بنامین معرفی کرد، و گفت که مسئول یه ISP تو اسرائیله، دو تا بچه داره، و 30 و خورد‌ه‌ای سالشه. تو مسنجرش پرچم اسرائیل می‌زاشت. ای‌پی‌ش را درآوردم، بچه مشهده. خودش می‌گه برای اینکه شناخته نشه و سازمان‌های ایرانی شناسایش نکنن از پروکسی استفاده می‌کنه... برو خوش باش داداش، نمی‌دونم شاید هم خواهر.
یه بار هم یکی از خانم‌های مذهبی را ادد کردم، بعد نگو من ای‌دی خاصی از ایشان را ادد کردم. ای‌دی مخصوص وبلاگ‌عاشقانه ایشان را ادد کردم. وقتی فهمید که من وبلاگ‌های تریپ اهل بیت و عاشقانه(عکس‌هاش مناسب نبود) ایشان را می‌شناسم. آن‌چنان فحش‌های زشتی به‌هم گفت، که ... بی‌خیال... یادش اعصابم را خورد می‌کند.
یه بار هم به یکی از ای‌دی‌ها گفتم که فلان امام‌زاده جای خوبی است. سوال پرسید که تو تهران، کجای تهران می‌ری؟ با کی می‌ری؟ اون بنده خدا وبلاگ داره؟ کجای تهران ساکنه؟ با چی می‌رید؟ چه جوری می‌رید؟ چرا فلان امامزاده می‌رید؟ اونجا چرا این‌طوری رفتار می‌کنی؟‌ شما مشکل دارید(که می‌رید امامزاده)؟ //// آخه تو کی هستی که من به تو اینا را بگم. وقتی هم بهش گفتم که نمی‌تونم جواب بدم، خیلی ناراحت شد. این توقع‌ها را از کجا ساختید برای خودتون؟ این ای دی را می‌شناسم ولی آخه من چه جوری زندگیم را برای یه ای‌دی بگم.
من فقط 20، 30 نفر از ادد لیستم را می‌شناسم. نگفتم اعتماد دارم، گفتم می‌شناسم.‌ روی مسنجر اعتماد اصلاً معنا نداره. شاید هم‌زمان وقتی با برادرت صحبت می‌کنی یه تروجان کوچولو همه را برای هکر عزیز بفرستد. به نظر من اعتماد بی‌معناس. حتی وقتی با معتمدترین دوستانت حرف می‌زنی.

سخن آخر:‌ مسنجر برای اینه که ما با هم فکری، آگاهی هم‌دیگر رو بیشتر کنیم، حالا با اطلاع‌رسانی و یا بحث در مورد مسائل مختلف. مسنجر آداب خاص خودش را داره‌که باید سعی کنیم اونا رو رعایت کنیم، مثل وبلاگ و ایمیل.
ضمناً هک به هر شکل، کوچیک، بزرگ حرامه. چون وارد زندگی شخصی مردم می‌شید. مثل دزدی می‌مونه. قابل توجه عزیزان مذهبی که جدیداً‌هک کردن را یاد گرفتن.
این افراد هستند که ای‌دی‌ها را معنادار می‌کنند. هر وقت شناخت نسبت به آن فرد حاصل شد، آن وقت،‌ آن یوزر یاهو ارزش خواهد داشت. شناخت به راحتی به دست نمی‌یاد. با یه سوال و جواب روی مسنجر یا مثلا چندین بار(حتی چند ماه)‌ چت کردن به دست نمی‌یاد.
کی گفته من همانی هستم که روی مسنجر مرا می‌شناسید ... شما از من چی می‌دانید؟ بغیر از یه اسم و اینکه از روی نوشته‌هام مثلاً فکر می‌کنید اخلاقم این طوری یا تفکرم این‌طوریست. در حالی که ممکن است نباشید و شاید هم به احتمال زیاد باشد.
اعتماد متقابل چیزیه که باید اونو بسازیم ولی توقع نداشته باشیم که طرف مقابل‌مون همه‌ی زندگیش را بگه. یا همه‌ی سوال‌ها را جواب بده.

کلمات کلیدی: اینجا فکری روشن است