آقا خیلی مهربان، حرم خیلی زیبا بود، حال و هوای آنجا را باید فهمید، باید خورد!
از قم رفتم تا تهران و بعد هم مشهد، گفتم سعی صفا و مروه من همین باشد. اسم سفر را گذاشتم سعی بین خواهر و برادر،از خانم معصومه سلام الله علیها تا آقا امام رضا علیه السلام.
ضریح مطهر حضرت فاطمه معصومه سلام الله علیها- قم 
دفعه اول که زیارت عنایت شد، فقط به ضریح نگاه میکردم و اشک بود ... یک کلمه هم نشد بگم، برگشتم سوئیت !!!
دفعه دوم که زیارت عنایت شد،نه زیارت نامه بود و نه نماز، یه مقدار حرف زدم باز اشک امان نمیداد و برگشتم!!
دفعه سوم که زیارت عنایت شد، زیارت نامه و نماز بود، سکوت بود،و فقط گوش میکردم!
.
.
.
صحن جامع رضوی،مشهد الرضا 
وداع وحشتناک سخت بود،از عصر تا شب سه مرتبه زیارت آقا رفتیم، به همه دوستان خیلی سخت گذشت، آخه خیلی زود تمام شد،خیلی زود رفت.
به آقا گفتم: این چند روز که اینجا بودم،هیچ از شما نخواستم، آخه خودتان گفتید که همه را میدانید ... فقط آقا جان،، فقط یک جمله «خدا و شما از من راضی باشید.»
کلمات کلیدی: روزنوشت
ساخته شده توسط Rodrigo ترجمه شده
به پارسی بلاگ توسط تیم پارسی بلاگ.
